Aldus sprak Zarathustra – Friedrich Nietzsche (Thus Spake Zarathustra – Nederlands)

Description

Aldus sprak Zarathustra – Friedrich Nietzsche (Thus Spake Zarathustra – Nederlands)

Nederlands version

Zo sprak Zarathoestra was Friedrich Nietzsches favoriete boek en is het ook het populairst onder het grote publiek. Toch hebben sommige geleerden er een hekel aan vanwege het onfilosofische karakter ervan: het schuwt jargon en de constructie van argumenten, die alleen het intellect aanspreken, ten gunste van een artistieke benadering die de hele geest aanspreekt.

Na tien jaar eenzaamheid in een grot hoog in de bergen wil Zarathoestra de wijsheid die hij in die tijd heeft vergaard, met de mensheid delen. Hij bereikt de dichtstbijzijnde stad en spreekt de menigte op de markt toe.

Hij vertelt hen over de Übermensch: de volgende stap in de menselijke evolutie, een wezen dat zijn eigen waarden schept, bevrijd van de last van traditie en moraal, en dat verantwoordelijkheid neemt voor zijn eigen successen en mislukkingen. Maar de menigte begrijpt hem niet; zijn betoog wordt slechts met grove onwetendheid ontvangen. Zarathoestra besluit vervolgens een kleine groep discipelen bijeen te brengen en zijn wijsheid met hen te delen. Het grootste deel van het boek bestaat uit Zarathoestra’s toespraken over onderwerpen als moraliteit, maatschappij, individualisme, religie en hoe lijden en het overwinnen ervan betekenis geven aan ons bestaan.

Hoewel hij al wijzer is dan de meesten, leert Zarathoestra nog steeds van degenen met wie hij praat, evalueert hij zijn gedachten opnieuw terwijl hij te maken krijgt met teleurstellingen (zoals wanneer zijn discipelen slechts volgelingen blijken te zijn) en confronteert hij zijn eigen twijfels. Zijn grootste uitdaging komt echter wanneer hij geconfronteerd wordt met de existentiële test van de eeuwige herhaling van hetzelfde: de gedachte dat ons leven zich eindeloos zou kunnen herhalen zonder de minste verandering.

De inspiratie voor Zarathoestra kwam tot Nietzsche tijdens een van de lange wandelingen die hij ondanks zijn zwakke gezondheid vaak maakte. Het was een decennium van eenzaamheid: zijn fysieke toestand was zo verslechterd dat hij gedwongen was zijn baan aan de Universiteit van Bazel op te geven, en elke seizoenswisseling bracht hem ertoe te verhuizen naar vriendelijkere oorden in Zwitserland, Frankrijk of Italië.

Het schrijven van het boek duurde twee jaar. Elk van de vier delen werd geschreven in een periode van tien dagen van creatieve opwinding, gevolgd door maanden van somberheid, geplaagd door vreselijke, slopende migraines.

Zarathoestra werd aanvankelijk met op zijn best onverschilligheid en op zijn slechtst frustratie ontvangen. Het is evenzeer een filosofisch als esthetisch werk: de taal is gemodelleerd naar de Lutherbijbel en bevat talloze verwijzingen naar Homerus, Heraclitus, Plato, Goethe, Emerson en Wagner, om er maar een paar te noemen. Later probeerde Nietzsche het gebrek aan populariteit van het boek aan te pakken door dezelfde concepten op een meer traditionele, toegankelijke manier te formuleren in zijn volgende boek, Beyond Good and Evil, maar ook dat boek had moeite om een publiek te vinden. Terwijl zijn gezondheid gestaag verslechterde, begaf Nietzsche het in 1889 met zijn geest, die hij nooit meer herstelde.

Zijn lichaam zou nog elf jaar voortleven en hij kwam terecht bij zijn zus, Elisabeth. Als fervent nationalist en antisemiet zag ze in de ziekte van haar broer de kans om hem tot een Duitse held te maken.

Ondanks haar broers krachtige verzet tegen nationalisme, antisemitisme en machtspolitiek perverteerde ze zijn werk door het voor haar eigen doeleinden te promoten. Tientallen commentatoren namen deel aan haar leugen en gebruikten Nietzsches werk enthousiast om hun eigen tegengestelde standpunten te ondersteunen.

Dit vereist dat men de helft van de inhoud van het boek selectief negeert: Zarathoestra’s verhandelingen raken regelmatig a priori duistere en gewelddadige thema’s aan, maar stellen ook duidelijk dat deze op zichzelf gericht moeten zijn. Om de Übermensch te bereiken, moeten we onszelf kennen, en dergelijke introspectie leidt, gezien de duistere kant van de menselijke natuur, tot minachting.

Deze minachting voor onszelf, zegt Nietzsche, moet worden omarmd als de eerste stap naar het besef van wat we zouden kunnen zijn. Wreedheid komt eveneens voort uit die kennis als een noodzaak om onszelf in de juiste vorm te hameren.

Zulke commentatoren negeerden ook gemakshalve Zarathoestra’s vele opmerkingen over liefde: liefde voor onszelf, zegt hij, is wat ons kan behoeden voor het verspreiden van wrok tijdens dit moeilijke veranderingsproces. De eerste Engelse vertaling van Zarathustra werd geschreven door Alexander Tille, een Duitse geleerde die naar Schotland was geëmigreerd. Engels was niet zijn moedertaal en zijn werk leed daaronder. Thomas Common, een Schotse geleerde, gebruikte Tilles werk als basis voor zijn eigen vertaling.

Zarathustra naar de Engelstalige wereld brengen was geen gemakkelijke opgave, gezien Nietzsches stijlkenmerken. Net als Nietzsche nam Common risico’s: omdat het boek in de stijl van de Lutherbijbel is geschreven, besloot Common de stijl van de King Jamesbijbel na te bootsen; hij probeerde ook de muzikaliteit van de taal en de nieuwe woorden die Nietzsche bedacht, waarvan sommige in de loop der tijd zijn bijgewerkt, te reproduceren – zo staat Commons “Superman” tegenwoordig bekend als “Overman”. Hoewel zijn keuzes controversieel waren, produceerde hij een baanbrekende vertaling die getrouw probeerde de unieke smaak van Zarathustra in het Engels om te zetten.

Het werd gepubliceerd in 1909 en zou vier decennia duren tot de volgende vertaling door Walter Kaufman in 1954. Maar Zarathustra vond zijn wetenschappelijke faam niet beperkt tot Europa: kort na de publicatie bereikte het Azië, waar het met enthousiasme werd ontvangen, met name in China en Japan, waar het de beroemde School van Kyoto beïnvloedde. Zarathustra heeft ook speciale aandacht gekregen van de muziekwereld. Nietzsche hield van muziek en poëzie, en het was zijn wens dat dit boek als muziek zou worden beschouwd.

Maar liefst 87 stukken zijn, geheel of gedeeltelijk, door het boek geïnspireerd. De bekendste zijn Richard Strauss’ Also Sprach Zarathustra, het vierde deel van Gustav Mahlers Derde symfonie, en Frederick Delius’ Een mis des levens.

Info

Thus Spake Zarathustra – Friedrich Nietzsche, Nederlands (Aldus sprak Zarathustra – Dutch) can be downloaded up to 5 times within 14 days of purchase. Your purchase includes access to multiple downloadable eBook formats:

• AZW3: Used only on Kindle devices and apps
• EPUB: Widely supported on most e-readers except Kindle
• HTML: Can be opened in any web browser — ideal for online reading.
• MOBI: For older Kindle devices.
• PDF: Printable and viewable on nearly all devices — ideal for fixed-layout content.
• RTF: Rich Text Format — works with most word processors and supports basic formatting.
• TXT: Plain text format — universally compatible, but no formatting.

Have questions?
Check out our FAQs page for quick answers. If you need further assistance with your purchase, feel free to contact us — we’re here to help!